Ciljevi lečenja
Uspostavljanje apstinencije je preduslov za lečenje. Danas je lečenje zavisnosti od alkohola mnogo lakše nego pre 20-25 godina. Postoji niz institucija koje leče alkoholičare savremenim metodama. U sadašnje vreme se nastoji da se alkoholičar tokom lečenja ne izdvaja iz porodice i iz radnog procesa. Na taj način bolesnik je u stalnoj konfrontaciji sa realnošću pa zato stalno jača i njegova motivacija za boljim i zdravijim načinom života. U isto vreme dobija objašnjenje o svojoj bolesti, prihvata alkoholizam kao bolest od koje boluje, saznaje šta i kako treba da menja u svom ponašanju i načinu života. Cilj savremenog lečenja je što potpunija reintegracija u društvo, uz potpunu apstinenciju.
Znamo da alkoholizam najpre dovodi do poremećenih odnosa u porodici alkoholičara. U porodici dolazi do prekida emocionalnih veza između alkoholičara, njegove supruge i dece. Bolest zahvata ceo porodični sistem. Zato u lečenju veliku važnost ima porodica obolelog, koju treba odmah uključiti u lečenje. Od supruge se zahteva da prihvati alkoholizam kao bolest i da o njemu što više nauči. Od nje se zahteva i da polako menja svoj način života.
Potrebno je maksimalno angažovanje kako samog bolesnika, tako i njegove porodice u lečenju i rehabilitaciji. Potrebno je promeniti poremećeno ponašanje kako alkoholičara, tako i njegove porodice. Upravo zato govorimo da je cilj svakog lečenja i rehabilitacije zavisnika od alkohola, uz prekid pijenja, kvalitetna promena ponašanja kao i sređivanje porodičnih, radnih i društvenih interakcija. Da bi se to postiglo, pokušava se sa aktiviranjem cele porodice u promeni vlastitog ponašanja. Zbog toga se u većini slučajeva, uz edukaciju, sprovodi psihoterapija ili porodična terapija alkoholičara i njegove porodice da bi se postupno uspostavilo ponašanje koje će biti temelj daljoj apstinenciji i okretanju zdravom načinu života.
Posle intenzivne faze lečenja sledi produžena terapija čiji je cilj da se alkoholičar i njegova porodica aktivno uključe u druženje sa drugim ljudima koji imaju isti problem i to po principu - pomažući drugome, pomažem i sebi.
Cilj lečenja je uspostavljanje novog, zdravog modela življenja. To podrazumeva promene na svim poljima:
poboljšanje fizičkog i psihičkog zdravlja (druženjem sa članovima porodice, pravilnijom ishranom, redovnim lekarskim pregledima, kvalitetnijim korišćenjem slobodnog vremena, itd.)
poboljšanje porodičnog funkcionisanja (preuzimanje uloge supruga i oca, rešavanje porodičnih problema, druženje sa članovima porodice, doprinos poboljšanju materijalnog stanja porodice, pružanje oslonca deci, itd.)
poboljšanje profesionalnog funkcionisanja (reafirmacija na radnom mestu, preuzimanje i rešavanje radnih zadataka, napredovanje u radnoj sredini, sticanje poverenja kolega, pomoć i podrška kolegama na poslu, itd.)
poboljšanje šireg socijalnog funkcionisanja (poboljšanje odnosa sa rodbinom, prijateljima, komšijama, pružanje pomoći, druženje, itd.)
Dakle, cilj je rehabilitacija i resocijalizacija zavisnika i njegove porodice. Pod rehabilitacijom se podrazumeva proces pomoći pojedincu da bi se osposobio za normalno društveno funkcionisanje u fizičkom, psihičkom i socijalnom smislu. Pod resocijalizacijom, koja se odvija paralelno sa procesom rehabilitacije i nadograđuje se na njega, podrazumevamo aktivnosti koje se vode u cilju uključenja rehabilitiranih osoba u normalne društvene tokove. Važno je reći da su i lečenje i rehabilitacija i resocijalizacija delovi jedne celine ili procesa, jer jedna zavisi od uspeha ili neuspeha drugog, a svi zajedno imaju isti cilj - usmeriti pojedinca na kvalitetniji način življenja.
